تا همسفرم عشق است در جاده تنهايي
از دست نخواهم داد دامان شكيبايي
چون حافظ و مولانا در رندي و شيدايي
رسوايي و حيراني، حيراني و رسوايي
هرچند محال اما، چيزي است تماشايي
بين تو و آيينه،آيينه و زيبايي
من زين سو و تو زان سو، مي آيم و مي آيي
انبوه شهيدانت، تا باز چه فرمايي
چندي است كه طوفاني است، اين ديده دريايي
سهيل محمودي
0 Comment:
Post a Comment