ميگويند
در ميان ِ کلام ِ مقطع و خاموش ِ نفسها
پيچکي ميرويد
با برگهاي داس
تا راه رسيدن به ايستگاه را
هموار کند.
نگران نباش
باران که بگيرد
تمام راه دوباره سبز ميشود.
کيکاووس ياکيده
Sunday, November 23, 2008
نگران
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comment:
Post a Comment